Beş Ordular Muharebesi
Üçüncü Çağ'ın 2941 yılında Thorin Meşekalkan, Dain Demirayak komutasındaki Demir Tepeler’den gelen 500 kişilik ağır zırhlı cüce ordusu, Ormanlık Diyar'ın Kralı Thranduil komutasında elfler ve ''Ejder-vurucusu'' Okçu Ozan komutasında insanlara karşı Azog oğlu Bolg komutasındaki yabankurtlarına binmiş goblinler arasındaki savaştır. Savaşın nedeni Puslu Dağlarda Ulu Goblin'in öldürülmesinin intikamını almaktı.
Gandalf'ın Thranduil, Okçu Ozan ve Dain Demirayak'la yaptıkları plan Yalnız Dağ'ın uzantıları arasındaki vadiye çekerek goblinleri yok etmekti. Yinede Goblinlerin sayılarından tam emin olmadığı için Dağı istila edecek kalabalığa sahip olma tehlikesi vardı. Bu yüzden goblinlere arkadan ve yukarıdan saldırmak zorundaydılar. Güneydeki uzantıya Elfler, Doğudaki uzantıya insanlar ve cüceler yerleşti. Sadece Ozan'la en çevik insanların ve elflerin bir bölümü Goblinlerin hareketlerini izleyip önlem almak için Doğu uzantısının yükseklerine çıkmışlardı.
Tüm hazırlıklar bittikten uzun süre geçmeden öncü kurt binicileri gelmişlerdi. Bunlar kurtların en hızlılarıydı. Çığlık ve ulumaları çok uzaklardan bile yüreklere korku salmaya yetiyordu. Dağ'ın kolları arasından ilerleyerek düşmana ulaşabilmek için vadiye akın ediyorlardı. Kırmızı ve siyah sancaklar vadinin içinde koca bir dalga gibi yükseliyordu.
İlk saldıranlar Elfler oldu. Goblinlere besledikleri kin acımasız ve keskindi. Mızrakları ve kılıçları kavrayan ellerin öfkesi korkunç derecede öldürücüydü. Diğer Goblinlerde vadide yoğunlaşır yoğunlaşmaz oklarını yolladılar her ok sanki saplanacak bir ateş gibi parlıyordu. Okların ardından binlerce mızraklı hücuma geçtiler. Goblinlerin çığlıkları kulakları sağır edecek güçteydi.Ve kayalar goblin kanıyla siyaha boyandı.
Goblinler tam o büyük saldırıdan kendilerini toparlamış ve elf hücumları yavaşladığı anda vadinin diğer yanından ''Moria!''ve ''Dain!'' haykırışları arasında Demir Tepeler'den gelen ağır zırhlı cüceler baltalarıyla, göl insanları uzun kılıçlarıyla saldırdılar. Goblinler paniğe kapılıp yeni saldırıyı karşılamak için dönerken elfler tekrar saldırıya geçmişti. Zafer çok yakınlarda gibiydi ki yukarılardaki yükseklerden çığlıklar duyuldu.
Goblinler Dağ'a diğer taraftan saldırmıştı. Ve o bölgeyi savunanların yapabileceği çok az şey vardı. Böylece zafer ümidi yavaşça söndü. Kara dalganın sadece ilk saldırısı durdurulabilmişti.
Gün ilerliyordu. Goblinler yine vadide toplanmıştı ve sonra warg ordusu aç kurtlar gibi saldırdı onların yanında da kocaman çelik kılıçlarıyla devasa cüsseli goblinler vardı. Okçu Ozan artık Doğu yamacını savunmak için savaşıyor ve geri çekiliyordu. Elfler ise güney uzantısından Kuzgun Tepesi'ndeki gözetleme kulesine çekiliyordu.
Aniden bir haykırış duyuldu. Kapı'dan bir boru sesi yükseldi. Thorin Meşekalkan ve küçük bir cüce grubu dışarıda kalmıştı. Goblinler ufak cüce grubuna kayalar fırlatıyordu, ama cüceler bunlara aldırmaksızın ilerliyordu ve kurt binicileri önlerinde ölüyor ya da kaçıyorlardı. Thorin baltası ile güçlü vuruşlar yapıyordu. Sanki hiçbir şey ona zarar vermiyor gibiydi. Bunu gören Dain Demirayak cüceler ile Thorin Meşekalkan'ın yardımına gittiler. Onları birçok Göl-İnsanıda izledi; diğer yandan da elf mızrakçılarının çoğu saldırıya geçti. Goblinler bir kez daha vadiye sıkıştırılmıştı. Warglar dağıtılmış ve Thorin Bolg'un muhafızlarına saldırmıştı ama düşman saflarını delemedi.
Daha şimdiden birçok insan cüce ve elf katledilmiş olarak goblin ölülerinin arasında yatıyordu. Cüceler her yönden gelen goblin ve kurtlar tarafından etrafları kuşatılmıştı. İnsanlar ve elflerde yardıma gelemedi, çünkü Dağdan gelen saldırı çok güçlüydü ve insanlar ve cücelerde yavaş yavaş yeniliyordu.
Tam o sırada ''Kartallar! Kartallar!'' haykırışları duyuldu. Kartalların Kralı kuzeyin tüm kartallarının toplandığı bir ordu ile yardıma gelmişti. Kartalların desteğine rağmen düşman sayısı çok fazlaydı ve savaşanlar yorulmuş umutları tükenmişti. İşte bu karanlık saatlerde Kocaoğlan yardıma gelmişti. Kimse nereden nasıl geldiğini bilmiyordu. Yalnızdı ayı suretindeydi; öfkesi yüzünden devasa bir büyüklüğe erişmişti. Sesi davullar gibi gürlüyordu. Yoluna çıkan tüm goblin ve kurtları öldürerek mızraklarla delik deşik hale getirilmiş Thorin'i savaş alanından çıkardı. Ve sonra geri dönüp Azog oğlu Bolg'u ezerek öldürdü. Krallarının öldüğünü gören goblinler dehşete kapılmış ve kaçmaya başlamışlardı.
Kaçan goblinlerde Akan Nehir ve Orman Nehrinde yakalanıp öldürüldü. Büyük bir zafer kazanılmıştı ama kimse sevinemiyordu çünkü bu savaşta Thorin Meşekalkan ve onu korumaya çalışan Kili ve Fili öldürülmüştü.
Üçüncü Çağ'ın 2941 yılında Thorin Meşekalkan, Dain Demirayak komutasındaki Demir Tepeler’den gelen 500 kişilik ağır zırhlı cüce ordusu, Ormanlık Diyar'ın Kralı Thranduil komutasında elfler ve ''Ejder-vurucusu'' Okçu Ozan komutasında insanlara karşı Azog oğlu Bolg komutasındaki yabankurtlarına binmiş goblinler arasındaki savaştır. Savaşın nedeni Puslu Dağlarda Ulu Goblin'in öldürülmesinin intikamını almaktı.
Gandalf'ın Thranduil, Okçu Ozan ve Dain Demirayak'la yaptıkları plan Yalnız Dağ'ın uzantıları arasındaki vadiye çekerek goblinleri yok etmekti. Yinede Goblinlerin sayılarından tam emin olmadığı için Dağı istila edecek kalabalığa sahip olma tehlikesi vardı. Bu yüzden goblinlere arkadan ve yukarıdan saldırmak zorundaydılar. Güneydeki uzantıya Elfler, Doğudaki uzantıya insanlar ve cüceler yerleşti. Sadece Ozan'la en çevik insanların ve elflerin bir bölümü Goblinlerin hareketlerini izleyip önlem almak için Doğu uzantısının yükseklerine çıkmışlardı.
Tüm hazırlıklar bittikten uzun süre geçmeden öncü kurt binicileri gelmişlerdi. Bunlar kurtların en hızlılarıydı. Çığlık ve ulumaları çok uzaklardan bile yüreklere korku salmaya yetiyordu. Dağ'ın kolları arasından ilerleyerek düşmana ulaşabilmek için vadiye akın ediyorlardı. Kırmızı ve siyah sancaklar vadinin içinde koca bir dalga gibi yükseliyordu.
İlk saldıranlar Elfler oldu. Goblinlere besledikleri kin acımasız ve keskindi. Mızrakları ve kılıçları kavrayan ellerin öfkesi korkunç derecede öldürücüydü. Diğer Goblinlerde vadide yoğunlaşır yoğunlaşmaz oklarını yolladılar her ok sanki saplanacak bir ateş gibi parlıyordu. Okların ardından binlerce mızraklı hücuma geçtiler. Goblinlerin çığlıkları kulakları sağır edecek güçteydi.Ve kayalar goblin kanıyla siyaha boyandı.
Goblinler tam o büyük saldırıdan kendilerini toparlamış ve elf hücumları yavaşladığı anda vadinin diğer yanından ''Moria!''ve ''Dain!'' haykırışları arasında Demir Tepeler'den gelen ağır zırhlı cüceler baltalarıyla, göl insanları uzun kılıçlarıyla saldırdılar. Goblinler paniğe kapılıp yeni saldırıyı karşılamak için dönerken elfler tekrar saldırıya geçmişti. Zafer çok yakınlarda gibiydi ki yukarılardaki yükseklerden çığlıklar duyuldu.
Goblinler Dağ'a diğer taraftan saldırmıştı. Ve o bölgeyi savunanların yapabileceği çok az şey vardı. Böylece zafer ümidi yavaşça söndü. Kara dalganın sadece ilk saldırısı durdurulabilmişti.
Gün ilerliyordu. Goblinler yine vadide toplanmıştı ve sonra warg ordusu aç kurtlar gibi saldırdı onların yanında da kocaman çelik kılıçlarıyla devasa cüsseli goblinler vardı. Okçu Ozan artık Doğu yamacını savunmak için savaşıyor ve geri çekiliyordu. Elfler ise güney uzantısından Kuzgun Tepesi'ndeki gözetleme kulesine çekiliyordu.
Aniden bir haykırış duyuldu. Kapı'dan bir boru sesi yükseldi. Thorin Meşekalkan ve küçük bir cüce grubu dışarıda kalmıştı. Goblinler ufak cüce grubuna kayalar fırlatıyordu, ama cüceler bunlara aldırmaksızın ilerliyordu ve kurt binicileri önlerinde ölüyor ya da kaçıyorlardı. Thorin baltası ile güçlü vuruşlar yapıyordu. Sanki hiçbir şey ona zarar vermiyor gibiydi. Bunu gören Dain Demirayak cüceler ile Thorin Meşekalkan'ın yardımına gittiler. Onları birçok Göl-İnsanıda izledi; diğer yandan da elf mızrakçılarının çoğu saldırıya geçti. Goblinler bir kez daha vadiye sıkıştırılmıştı. Warglar dağıtılmış ve Thorin Bolg'un muhafızlarına saldırmıştı ama düşman saflarını delemedi.
Daha şimdiden birçok insan cüce ve elf katledilmiş olarak goblin ölülerinin arasında yatıyordu. Cüceler her yönden gelen goblin ve kurtlar tarafından etrafları kuşatılmıştı. İnsanlar ve elflerde yardıma gelemedi, çünkü Dağdan gelen saldırı çok güçlüydü ve insanlar ve cücelerde yavaş yavaş yeniliyordu.
Tam o sırada ''Kartallar! Kartallar!'' haykırışları duyuldu. Kartalların Kralı kuzeyin tüm kartallarının toplandığı bir ordu ile yardıma gelmişti. Kartalların desteğine rağmen düşman sayısı çok fazlaydı ve savaşanlar yorulmuş umutları tükenmişti. İşte bu karanlık saatlerde Kocaoğlan yardıma gelmişti. Kimse nereden nasıl geldiğini bilmiyordu. Yalnızdı ayı suretindeydi; öfkesi yüzünden devasa bir büyüklüğe erişmişti. Sesi davullar gibi gürlüyordu. Yoluna çıkan tüm goblin ve kurtları öldürerek mızraklarla delik deşik hale getirilmiş Thorin'i savaş alanından çıkardı. Ve sonra geri dönüp Azog oğlu Bolg'u ezerek öldürdü. Krallarının öldüğünü gören goblinler dehşete kapılmış ve kaçmaya başlamışlardı.
Kaçan goblinlerde Akan Nehir ve Orman Nehrinde yakalanıp öldürüldü. Büyük bir zafer kazanılmıştı ama kimse sevinemiyordu çünkü bu savaşta Thorin Meşekalkan ve onu korumaya çalışan Kili ve Fili öldürülmüştü.