Barahir Ladros bölgesinde doğan bir insandır.Birinci Çağ'da yaşamış ve ölmüştür.Bëor Hanedanı'nın varisidir
Barahir'in kısa hayat özeti;
Alıntı
Barahir,
Dagor Bragollach savaşında bulunmuştur. Bu savaşta düşman Morgoth
orduları Beleriand'ın kuzeyindeki elfleri ve insanları yenerek
-Barahir'in yurdu Ladros'u da içeren- kuzeydeki bütün elf ve insan
krallıklarını yıktılar. Barahir'in abisi ve hanedanlığın lideri Bregolas
müttefik orduların büyük bir kısmıyla beraber bu savaşta katledildi
fakat Barahir savaşı bırakmadı ve Sirion Geçidi'nin batısında mücadeleyi
sürdürdü.
Neticede Barahir, elf liderlerinden Felagund Finrod'un hayatını -emrindeki birçok savaşçıya mal olmak üzere- kurtardı. Bunun üzerine Finrod, Barahir ve akrabalarıyla dostluk yemini etti ve bu yeminin nişanesi olarak Barahir'e bir yüzük hediye etti. Bu yüzük nesilden nesile taşınacak ve daha sonraları Barahir'in Yüzüğü olarak bilinecekti.
Savaşın getirdiği yıkımın ardından Barahir'in yurdundaki insanların birçoğu buradan göçtüler fakat o burada kalıp vatanını savunmaya devam etti. Çok az kimse hayatta kalana kadar Morgoth göçmenleri takip etti ve Dorthonion ormanı tam bir dehşet ve gölge labirentine döndü ve ormana Morgoth'un getirdiği bu yıkımdan sonra bölge yeni bir isimle anılır oldu, Taur-nu-Fuin. Daha sonra, Barahir'in karısı Emeldir geriye kalan kadın ve çocukları toplayarak Brethil'e göç etti.
“ Ülkeyi terkedenler, geride bıraktıkları kişileri bir daha hiç göremedi, zira Barahir'in yanında hayatta kalabilen on ikisi dışında hepsi teker teker katledildiler:Oğlu Beren, yeğenleri Baragund ve Belegund, Bregolas'ın oğulları ve isimleri Noldor'un şarkılarında çok uzun süre anılacak olan dokuz hizmetkâr: Dairuin, Radhruin, Dagnir, Ragnor, Gildor, kederli Gorlim, Arthad, Urthel ve genç Hathaldir.
Çaresiz kanun kaçağı oldu hepsi, asla kurtulamayacak ve hiç kazanamayacak olan ümitsiz bir grup...Barahir ve adamları vahşî hayvanlar gibi takip edildiler ve sonunda ormanın yüksek bir yerindeki boş bir araziye çekildiler ve burada Morgoth'un büyülerinden ve casuslarından olabildiğince uzakta dağ gölleri ve dolambaçlı kırlarda dolaşıp durdular. Yatakları fundalıklar, örtüleri bulutlu gökyüzüydü.(Silmarillion, s. 165) ”
Dorthonion'un güneydoğusunda Tarn Aeluin adını verdikleri bir barınak yaptılar. Eşini çok uzun zamandır görmeyen ve çok özleyen Gorlim, Sauron'un yalanlarına inandı ve arkadaşlarını ele verdi. Gizli barınaklarını öğrenen düşman Barahir'in adamlarını katletti. İçlerinden sadece -saldırı anında yalnız başına avlanıyor olan- Beren kurtuldu. Beren babasının kemikleri üzerine bir höyük yaptı ve peşinden orkların kampına sızarak liderlerini öldürdü. Barahir'in kesilmiş elini ve yüzüğünü orklardan geri aldı.
Neticede Barahir, elf liderlerinden Felagund Finrod'un hayatını -emrindeki birçok savaşçıya mal olmak üzere- kurtardı. Bunun üzerine Finrod, Barahir ve akrabalarıyla dostluk yemini etti ve bu yeminin nişanesi olarak Barahir'e bir yüzük hediye etti. Bu yüzük nesilden nesile taşınacak ve daha sonraları Barahir'in Yüzüğü olarak bilinecekti.
Savaşın getirdiği yıkımın ardından Barahir'in yurdundaki insanların birçoğu buradan göçtüler fakat o burada kalıp vatanını savunmaya devam etti. Çok az kimse hayatta kalana kadar Morgoth göçmenleri takip etti ve Dorthonion ormanı tam bir dehşet ve gölge labirentine döndü ve ormana Morgoth'un getirdiği bu yıkımdan sonra bölge yeni bir isimle anılır oldu, Taur-nu-Fuin. Daha sonra, Barahir'in karısı Emeldir geriye kalan kadın ve çocukları toplayarak Brethil'e göç etti.
“ Ülkeyi terkedenler, geride bıraktıkları kişileri bir daha hiç göremedi, zira Barahir'in yanında hayatta kalabilen on ikisi dışında hepsi teker teker katledildiler:Oğlu Beren, yeğenleri Baragund ve Belegund, Bregolas'ın oğulları ve isimleri Noldor'un şarkılarında çok uzun süre anılacak olan dokuz hizmetkâr: Dairuin, Radhruin, Dagnir, Ragnor, Gildor, kederli Gorlim, Arthad, Urthel ve genç Hathaldir.
Çaresiz kanun kaçağı oldu hepsi, asla kurtulamayacak ve hiç kazanamayacak olan ümitsiz bir grup...Barahir ve adamları vahşî hayvanlar gibi takip edildiler ve sonunda ormanın yüksek bir yerindeki boş bir araziye çekildiler ve burada Morgoth'un büyülerinden ve casuslarından olabildiğince uzakta dağ gölleri ve dolambaçlı kırlarda dolaşıp durdular. Yatakları fundalıklar, örtüleri bulutlu gökyüzüydü.(Silmarillion, s. 165) ”
Dorthonion'un güneydoğusunda Tarn Aeluin adını verdikleri bir barınak yaptılar. Eşini çok uzun zamandır görmeyen ve çok özleyen Gorlim, Sauron'un yalanlarına inandı ve arkadaşlarını ele verdi. Gizli barınaklarını öğrenen düşman Barahir'in adamlarını katletti. İçlerinden sadece -saldırı anında yalnız başına avlanıyor olan- Beren kurtuldu. Beren babasının kemikleri üzerine bir höyük yaptı ve peşinden orkların kampına sızarak liderlerini öldürdü. Barahir'in kesilmiş elini ve yüzüğünü orklardan geri aldı.
Barahir'in Soy Ağacı;
Barahir'in Yüzüğü(Ring of Barahir)
Barahir'e Elf Lord Finrod Felagund tarafından tarafından, Barahir'in Dagor Bragollach'ta hayatını kurtarmasına karşılık bir hediye olarak verilmiştir.Özel bir güce sahip değildir ancak,Gondor'un kral soyunu temsil eder.
Aynı zamanda bir alamettir.Yüzük, Barahir'in oğlu Beren Erchamion tarafından, Silmaril Görevi'nde Finrod Felagund'dan yardım isterken de alamet olarak kullanılmıştır.
Beren
Temel olarak üzerinde iki yılan ve bir kral taçı barındırır.
Yüzüklerin Efendisi İki Kule'den Yüzüğün Tasviri:
''Zümrüt gözlü iki yılan işlenmiş.Biri diğerinin altın tacını yutuyor''
Barahir öldükten sonra,Beren'in babasından aldığı yüzük Orta-Dünya'nın kaderini değiştirebilecek bir rol oynadı.Yüzük İnsanlar ile Elflerin dostluğunun bir nişanesi olarak kalmıştır.
Yüzük önce Beren'in kızı ve oğullarına bırakıldı.Daha sonra torunu Tar-Elendil'e , daha sonra Tar-Elendil'in kızı Silmarien'e geçmiştir. 3.Çağ GY 1975 yılında yüzük Isildur'un eline geçerek en son Aragorn'a ulaşır.
Isildur'dan Aragorn'a geçen yüzük,Dunedain ve Gondor'un kayıp kralının belli olmasını sağlar.
Yüzük Aragorn'un Gondor tahtına oturmasını ve hakkı olan krallığa sahip olmasını sağlamıştır.Orta-Dünyanın kaderi açısından öneme sahip olan Barahir'in Yüzüğü en son olarak,Aragorn'dan Arwen'e bağlılık yemininin bir nişanesi olarak sunulmuştur.(Üçüncü Çağ 2980)
Yüzüğün çeşitli resimleri:
